Gevarenwinkel #22 Blues & Roots Festival (1) Varenwinkel (22-08-19) reporter & photo credits: Freddie info organisatie: Gevarenwinkel info bands: Kontrair (B) - The Fortunate Sons (NL) © Rootsville 2019

De "Koninklijke Fanfare St Cecilia" uit Herselt waren weerom van de partij, en dit al sinds 1876 :-)

Er bestaat een gezegde dat zegt "drie keer is scheepsrecht" en dus hopen we ook dat dit van toepassing zal zijn op deze 3de aftrap van het gedeelte op het Gevarenwinkel weekend dat drie jaar geleden in het leven werd geroepen. Niet echt als derde dag van het "Gevarenwinkel" festival maar eerder als een extra bijlage om de buurt erin te betrekken. Drie jaar geleden werd het als een verjaardagfeest aanzien voor de Varenwinkel notabelen Suzanne en Geert aka den Doc. Twee jaar op rij zagen we hier een "Neil Diamond" tribute maar een derde maal (hoe goed dan ook) zou er over zijn geweest.

Dus moesten die van het bestuur op zoek naar andere BV's uit de streek. "Alcatraz" hun agenda stemde niet overeen met deze van Gevarenwinkel en zo kwamen ze uit bij "Kontrair". Als afsluiter werd er geopteerd voor een trio "Ollanders" die een ode brengen aan "CCR" onder de noemer "The Fortunate Sons". We waren er allen klaar voor en een bijna volzette camping deed het beste verhopen. Bij het betreden van het terrein stonden net als vorige editie de "Koninklijke Fanfare St. Cecilia van Herselt" ons op te wachten en de schwung kwam er meteen in bij het beluisteren van "When The Saints Go Marching In". Niet dat we ons meteen in de "Big Easy" waanden maar alvast een goede intentie. Evergreens als "Quando Quando", "Down By The Riverside", "Rosegarden" en "Diana" ;-) braken meteen de ban en met "Rosamunde" zou dit het volgende lijflied worden van "Gevarenwinkel"....we zagen het gras al groeien.

Alvast 1 fan die zat te wachten maar helaas geen "Oh Marie" van Louis Prima...

Uiteraard zijn er ook reeds de bluesliefhebbers die de camping op woensdag al kwamen in te palmen en die mogen ook wel in de picture komen te staan want het zijn toch die bluesliehebbers die dit festival hebben grootgemaakt. "Kontrair" ik denk niet de de blues adepten daarvan al hebben gehoord. Als regelmatige bezoeker van het toonaangevende etablissement "De Knoet" heb ik deze gasten al eens de revue weten te passeren. Als "local heroes" zullen er zeker en vast geen groteske riders gelden en dus hoeft er uiteraard geen plaats worden gemaakt voor een "Helihaven", al had de Vic er enkele bomen voor gekapt. Ook komen deze gasten niet met een tourbus maar gewoonweg met den otto, misschien zelfs wel met de velo, en den tap die blijft gewoon open.

Deze band bestond in 2004 toen enkele bevriende muzikanten uit de Kempense klei deze "Kontrair" uit de grond kwamen te stampen. Hun doel was Nederlandstalige hits en meezingers terug (?) aan bod te laten komen en na enkel try-outs zaten ze dus op het goede spoor. Benieuwd of ze de bluesliefhebbers van de camping kunnen lokken want toonvast zijn ze niet altijd maar na wat champagne & reefer zal het wel loslopen. Hun quote is 100% Nederlandstalig, 200% ambiance, il faut rire avant d'être heureux zullen we dan maar denken. Het dreigde even fout te gaan lopen toen die BV's lieten weten dat ze niet zonder "oortjes" konden spelen. Na overleg met namen als "Jon Cleary", "Mike Wheeler" en "Toronzo Cannon" bleken deze dit attribuut niet nodig te hebben. Zelfs de "Boogie Beasts" zouden het zonder oortjes kunnen stellen. Dus net zoals wij onze goesting moesten meebrengen zouden die van "Kontrair" hun "in-ear monitors" ook zelf moeten meebrengen. Tegen de klok van 08.00PM kon het dan allemaal beginnen maar eerst nog even de weg vrijmaken want daar komt de Fons met de soep...met balletjes aan.

Met Clousaeu hun "Vonken en Vuur" waren er nog kronkels te zien op m'n voorhoofd en iemands quote van zij hebben oortjes en wij niet was meteen één van de binnekomers van de dag. Meteen staken ze dan van wal met een resum van medley's en meezingers en zagen we zelfs de plaatselijke "Neil Diamond" meestampen op "Sweet Caroline" met als refrein E,O,E,O toch niet zo moeilijk. Bij het horen van "Je Hoeft Niet Naar Huis Vannacht" was ik me dan maar een knuffel gaan aanschaffen op de stand van "Els-Smiley v.z.w".

Ondertussen was de tent aardig volgelopen en keilden hun groepies mee de meezingers van onder meer André Hazes en dat gaat er steeds nog in als zoete koek. Wie is er nog een "beetje" verliefd? Vooruit, onze portie schlagers voor dit weekend verorberd maar nu wordt het tijd voor jukebox-time.

Ook hier op de heilige grond van Varenwinkel denken sommigen ook met weemoed terug aan de "Summer of 69" of meer bepaald Woodstock. Wie toen ook in Bethel aanwezig was waren John Fogerty en zijn "Creedence Clearwater Revival". Den John naar deze weide halen kan enkel aanzien worden als wishful thinking. "CCR" doet het ook altijd goed en in ons taksenland bestaan er hier nog tribute bands als "Foger-T" en "JJR Band" maar desondanks koos het bestuur voor de hier nog onbekende "The Fortunate Sons". De Nederlandse bluesvrienden komen pas op vrijdag in grote getallen aan of ze moesten Nicolien en Wout noemen ;-). Deze gelukkige zonen bestaan uit Toon Eppink ( Lead Vocals & Guitar), Ipo van Drooge (Drums & Vocals) en Marco Oonincx (Bass & Vocals). Er was er nog een iemand bij op de keys, guitar en smoelschuif maar zoals ze in Nederland zingen, hoe zijn naam was dat ben ik vergeten...Bruce Springsteen stelde ooit dat "CCR" niet de hipste band waren maar wel de beste, aan deze zonen om het waar te maken hier vanavond.

Met hun openers als "Born On The Bayou" en "Green River" gingen ze volgens mij een beetje de mist in, 't zal aan de oortjes liggen ;-). Vanaf "Bad Moon Rising", "Proud Mary" en "Suzy Q" ging de hitmachine dan aan het draaien. Onwaarschijnlijk wat de muziek sinds de "Summer of 69'" ons destijds wist te brengen. De ene hit na de andere galmde uit de boxen en niemand op de wei die zich nog kon beheersen...of hij moest Nico noemen.

Het werd een heus jukebox festijn hier in de tent en deze zonen van maakten het dan ook waar. Ook de John ging destijds zijn carrière met "CCR" wat nummers pikken zoals de traditional" Midnight Special" but who cares, als we maar leute hebben en in dat opzet zijn die van Gevarenwinkel in hun opzet geslaagd. Nummers als "Who'll Stop The Rain" of "Have You Ever Seen The Rain" ten spijt bleef het hier kurkdroog of het moest in de ogen zijn van enkele nostalgische zielen. It came zo maar uit de sky en die Hollanders kwamen alle verwachtingen in te lossen, of toch dan weer niet...want na hun encores met het zinderende "Rocking All Over The World" bleef de menigte scanderen van more, more, we want more. En ook al brachten deze "The Fortunate Sons" zowat het ganse oevre toch bleven de "die hards" op hun honger zitten want er waren nog hits als "Lodi", "Sweet Hitchhiker", "Someday Never Comes" en "Ooby Dooby"...tijd voor den DJ dan maar so we kept on chooglin...Tot merge veu de blues & co! Straffe Kost!

wat tekst en uitleg voor het goede doel "Els-Smiley v.z.w."